Eemmeerloop 2016. Wind, zon en uitputting

Tussen de marathon van Rotterdam en de Eemmeerloop zaten dit jaar 6 weken. Voldoende om te herstellen en toe te werken naar de 50 km sololoop. De trainingsloop van 37 km ging prima en ik voelde me fit dus de wens om de sololoop te doen werd omgezet in de inschrijving voor de Eemmeerloop.
Peter zou met me mee fietsen maar omdat hij een inhaalwedstrijd had nam Iris die rol over. 's Ochtends de fiets van Iris in de auto geladen en samen naar Spakenburg gereden. Daar haalde ik mijn startnummer op en kwam gelijk al Maxime tegen die ook de sololoop ging doen. Zij ging voor een tijd van 4:10 terwijl ik voor lekker uitlopen ging. Jan, Hartono (als duo) en Marcel (duo met Bauke) waren ook al aanwezig en met wat kletsen werd de tijd gedood tot Bauke ook aanwezig was en we naar de start gingen. Inmiddels was Herry ook al gearriveerd, hij zou Maxime vergezellen.
De start was op het Spuiplein en om 11 uur precies vertrokken we. Ik zou met Marcel en Hartono de eerste 25 km lopen en met een gemiddelde kilometertijd van 5:20 gingen we naar de Laak waar een lus zat om exact aan de 50 km te komen. Daar kwamen we al snel de eerste loper tegen die het keerpunt al had gerond. Het was een sololoper die zelfs ver voor de estafettelopers liep. Indrukwekkend.

Inmiddels liep ik in een groepje en werd er wat gekletst. Terug op de dijk kwam Iris naast me fietsen en gingen we richting de brug bij Nijkerk.


Na het eerste wisselpunt voor de estafettelopers gingen we de brug over naar Flevoland en ging het richting de Eemhof. We hielden het tempo mooi vlak en kwamen al snel op het 2e wisselpunt. Vanaf daar werd het zonniger en warmer maar doordat het windkracht 4 waaide en de wind van schuin achter kwam was het goed te doen. Inmiddels liep Marcel een stukje achter mij na een plasstop en haalde ik een andere loper in. Het bleek ook een sololoper te zijn en we liepen samen naar de Stichtse Brug. Het was een flinke klim en halfweg maakte ik ook een plasstop. Daarna het laatste stuk omhoog maar nu met de wind tegen. Opeens werd het zwaar. Eenmaal boven kwam ik op de 25 km door in 2:12 maar vanaf nu zeker 15 km de wind tegen en de wolken waren verdwenen.

Het hele stuk langs Huizen was zwaar en omdat er gebouwd werd en het hard waaide liep ik met toegeknepen ogen om te voorkomen dat er zand in mijn ogen waaide. Vervolgens naar Blaricum maar niet nadat ik even een kleine wandelpauze nam en flink wat water en een gelletje nam. Na Blaricum gingen we de A27 over richting Eemnes en de kilometertijden liepen op. Na 34 kilometer, tussen Eemnes en Eembrugge moest ik af en toe een stukje wandelen omdat de energie op was. Ik had ook niet extra gestapeld (veel koolhydraten gegeten in de dagen voor de loop) omdat ik er van uit ging dat ik op een langzamer tempo de 50 km wel uit zou kunnen lopen. Dat viel dus tegen!
Ik haalde wel de sololoper in waarmee ik tussen km 20 en 25 samengelopen had. Hij wandelde omdat het helemaal niet meer ging. Ik heb hem later ook niet meer zien finishen, misschien is hij wel uitgestapt. Verder werd ik alleen maar ingehaald door duo-lopers of estafette-lopers.
Tot Eembrugge kon ik het tempo nog rond de 6 minuten per km houden (10 km/u) maar toen was het echt op en moest ik overgaan op run-walk-run en deed ik 7 minuten over een km. Het was knap van Iris dat ze niet van de fiets viel. Net voor spakenburg haalde ik een solo-loper in die het nog moeilijker had dan ik. Ik zorgde er voor dat ik genoeg energie over had om de laatste kilometer in Spakenburg nog te rennen en behoorlijk uitgeput kwam ik  4 uur en 56 minuten na de start over de finish.

Daar ging ik gelijk tegen een hek zitten en kreeg ik van Angela een flesje water. Na 5 minuten uitrusten ben ik weer gaan wandelen en werd ik bijgepraat over de ervaringen van de overige lopers. Mijn loopmaatjes waren allemaal voor me geƫindigd en Maxime was zelfs eerste geworden bij de dames. Zelf was ik 5e in de 50+ categorie.Ik bleef nog even voor de prijsuitreiking waarna ik op de fiets van Iris naar de auto fietste, en alles in de auto legde, mijn douchespullen pakte en in de sporthal een welverdiende douche nam. Daarna naar de BU2 voor een drankje.

Het was een zware dag maar ik ben trots op mijn prestatie. Veel dank aan Iris die 50 km meegefietst is en me van gelletjes en water heeft voorzien.
Doe ik dit nog een keer? Direct na de finish zei ik "nooit meer" maar na een paar dagen zeg ik "wie weet?".



Reacties

Populaire posts van deze blog

Two Oceans Marathon

Zestig van Texel

Coronatijd