Marikenloop

Zondag 22 mei werden de rollen omgedraaid: Angela en Marieke deden mee aan de Marikenloop en Jan en ik namen de rol van supporter op ons. Omdat de A12 tussen Ede en Arnhem dicht was vertrokken we al om 10:30 vanuit Amersfoort naar Nijmegen en omdat het verkeer op de alternatieve route via de A27 en A15 goed door reed en we dicht bij de start konden parkeren waren we al vroeg aanwezig. Dat was voor de dames geen probleem want zij hadden zich goed voorbereid en wisten dus precies welke stands ze op de expo wilden bezoeken. Maar eerst moest er geplast worden. En hier viel me al gelijk het eerste verschil op tussen "gewone" hardloopwedstrijden en "dames"loopjes: er waren geen plaszuilen. En dat ik hardloopwedstrijden vergelijk met loopjes is echt niet denigrerend bedoeld maar de sfeer is toch anders. Je proeft veel minder het competitie-element dan wanneer ook de mannen meelopen.

Nadat de verschillende stands waren bezocht en een kleine gratis voorraad optimel drinkyoghurt was aangelegd gingen we naar het veld waar de warming-up zou plaats vinden. Jan en ik kregen een volle rugzak te dragen en de dames gingen het veld op. Na enige tijd begon Annemarie Thomas met de warming-up en zagen we honderden vrolijk huppelende vrouwen.

Na enige tijd gingen de voorste startvakken naar de start voor de 5 km terwijl de rest vrolijk door ging. Jan en ik vertrokken om een plek langs de route te vinden om de dames aan te moedigen en daar zagen we een vrolijke stoet dames in alle kleuren en maten voorbij komen. Het roze en paars (van de shirts van de Marikenloop) waren duidelijk in de meerderheid.
Omdat Angela en Marieke in de laatste startgroep stonden zagen we hen achteraan de stoet langskomen en na de aanmoedigingen en mislukte poging tot een foto vertrokken we naar een punt zo'n 500 meter voor de finish. Daar waren de eerste loopsters al gepasseerd en zagen we de dames een 2e keer langs komen. Na enige tijd kwam Marieke als eerste langs en kort daarna kwam Angela langs. Dit keer wel een paar foto's genomen maar die zijn helaas beoordeeld als niet geschikt voor publicatie.
Dan snel terug naar de finish waar we na enige tijd de dames op het afgesproken punt weer zagen met een grote medaille om hun nek.
Nadat ze zich omgekleed hadden zijn we nog een kop koffie gaan drinken maar omdat het inmiddels regende en het kouder begon te worden hebben we de auto maar weer opgezocht. Maar niet zonder bij de stand van optimel nog een nieuwe gratis voorraad drinkyoghurt te hebben ingeslagen.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Two Oceans Marathon

Zestig van Texel

Coronatijd