Marathon Rotterdam, geprobeerd maar niet gelukt

Vandaag moest het gebeuren. Vandaag was het doel simpel: de marathon binnen de 3:30. En in Rotterdam moest het gebeuren. De trainingen waren redelijk voorspoedig verlopen. Een griepje koste me een week maar die griep was al lang mijn lichaam uit en de man met de hamer had ik tijdens de 35km duurloop al gezien dus die afspraak was al geweest.
Ik had de laatste week nog 2 keer op marathontempo (4:50/km) gelopen en vanaf woensdag goed gerust. Vrijdag en zaterdag goed gegeten en mijn koolhydraatvoorraad aangevuld. De pijntjes in mijn kuit waren weg en de weersvoorspellingen waren gedurende de week goed dus wat kon me nog gebeuren?

Dus om 6 uur stond ik al te trappelen naast mijn bed en na de noodzakelijke voorbereidingen duurde het te lang voordat Jan met Marieke op het afgesproken tijdstip voor kwam rijden. Al snel stonden we op Kralingse Zoom waar we met Herry, Hartono, Marcel, Bert en Brigitte de metro namen naar de Coolsingel. We waren ruim op tijd dus rustig aan gedaan tot we om 9:30 richting het startvak gingen. Jan ging naar startvak 3 en ik naar startvak 1 terwijl ik onderweg Bart nog tegen kwam en we elkaar succes wensten. In het startvak kwam ik Marleen nog tegen die aan haar 2e marathon begon.

Nadat Lee Towers zijn "Never walk alone" had gezongen vanaf een hoogwerker klonk het startschot. Snel mijn oude trui over de hekken gehangen en na 50 seconden ging ik over de startstreep. Ik kon gelijk lekker doorlopen maar gedurende de eerste kilometers moest ik mijn best doen om niet te hard te gaan. Dat lukte helaas niet zo goed en ik wist dat ik dit vroeg of laat moest bekopen. De eerste 5 km ging in 24:19 en na 10 km kwam ik door in 48:48. Op schema voor een tijd onder de 3:30 uur maar ik had de eerste 5 km wat trager willen starten. Inmiddels bleef de zon branden, steeg de temperatuur en was er nergens schaduw. Dat was niet helemaal volgens de voorspelling. Mijn eerste gel had ik inmiddels al op en het ging richting het 15 km punt bij de Slinge: 1:13:23. Nog steeds op schema. Mijn hartslag lag wel wat hoog, bijna tegen het omslagpunt, en dat baarde me zorgen. Maar langzamer lopen was niet mogelijk gezien mijn doeltijd.

De 2e gel ging er in en op de helft lag ik nog steeds op schema, 1:43:59, maar ik voelde mijn benen zwaarder worden. De 3e gel opslobberen en op 25 km kwam ik door in 2:03:35. Iets verloren maar nog geen probleem. Op de klim naar de Erasmusbrug werd het zwaar en echt vrolijk zwaaien kon ik niet meer naar Angela en Marieke die daar stonden te supporteren. 30 km in 2:29:19. De kilometertijden gingen inmiddels boven de 5 minuten en de benen hadden niet zo veel zin meer. Ik had gehoopt dat dit gevoel pas bij 36 km zou komen maar helaas.

De 4e gel kreeg ik pas na veel worstelen uit mijn belt en het lopen ging moeizamer. Bij de waterpost even gewandeld om goed te drinken en daarna weer door. Het tempo ging omlaag en ik had me er inmiddels bij neergelegd dat de 3:30 niet meer mogelijk was. Daardoor was het mentaal wat makkelijker om bij de waterposten even te wandelen en zo goed te kunnen drinken. Van 30 naar 35 km ging in 28 minuten daar waar de vorige 5 kilometers steeds onder of rond de 25 minuten gingen. Van 35 naar 40 kwam er geen verandering al had ik bij km 40 even een opleving met een kilometer van 5:05. Op het stuk terug vanaf het Kralingse Bos zag ik Herry nog lopen die de ronde nog moest lopen. Ik riep hem en we zwaaiden naar elkaar. Achteraf niet zo motiverend van mij want ik vind het zelf ook vreselijk om de toppers al terug te zien komen terwijl ik dat rondje nog moet.

Dan onder de kubuswoningen door, nog iets meer dan een kilometer doorbijten, rechtsaf de Coolsingel op en dan is het nog 500 meter. Binnen in 3:37:54. Kapot en teleurgesteld ben ik even op een stoeprandje gaan zitten. Dan de medaille opgehaald, wat drinken en naar het Hofplein gewandeld waar Angela en Marieke zaten. Bij het omkleden bleek dat ik de laatste 2 gels vergeten was. Stom. Een beginnersfout?



Nu kon ik via de app de rest van de Altis deelnemers volgen. Erg leuk om de doorkomsttijden te zien en daar conclusies uit te trekken over de fitheid/uitputting bij de lopers. Daardoor kon ik sommigen bij de hekken na de finish opwachten en ik zag toch veel voldoening ondanks dat door de warmte de tijden wat tegenvielen. Iedereen had het erg zwaar gehad.

Helaas ging het biertje drinken met wat andere Altis lopers door een timing probleempje niet door maar we hebben wel lekker gegeten in de markthal.
Ondanks dat mijn doel niet is gehaald toch een leuke dag gehad. En nu heb ik een reden om toch weer een marathon te lopen want die 3:30 moet worden gehaald.