File in Egmond
Enkele maanden geleden had ik met Jan besloten om de halve van Egmond te lopen dus werden we om 10 uur opgehaald en vertrokken we naar Heiloo om daar de pendelbus te pakken. Op zaterdag waren er al onheilspellende berichten over zware stormen en zandstralen op het strand dus ik had na enig wikken en wegen besloten om een vuurwerkbril op te zetten om mijn ogen en lenzen te beschermen.
Onderweg leek het allemaal wel mee te vallen met het weer. Het waaide wel stevig maar niet schrikbarend. In Heiloo passeerden we het station en zagen een flinke rij voor de pendelbussen maar bij het zwembad zaten we binnen 10 minuten in de bus en al snel waren we in een erg winderig Egmond. Daar zagen we al snel een mededeling dat de start een half uur vertraagd was dus we hadden alle tijd. Toch omgekleed en de spullen ingeleverd maar ik had mijn camelbag meegenomen, zonder water, voor mijn telefoon en mijn jasje zodat ik die na de finish weer aan kon trekken want het was een kilometer lopen naar de sporthal.
Daarna naar de start gewandeld en hoe dichter we bij het strand kwamen hoe harder de wind tekeer ging. De vuurwerkbril werkte goed tegen het zand en nu snapten we de weerswaarschuwing die het KNMI afgegeven had. Na wat fotomomentjes op het strand gingen Angela en Marieke een lunchgelegenheid opzoeken en Jan en ik dribbelden naar de start. Nadat we eerst in het paarse vak belanden, stonden we slechts korte tijd in het bruine vak (1:55 eindtijd) toen de hekken opengingen en we naar de start konden lopen. Al snel drukten we op de startknop van de Garmin en waren we onderweg.
Terwijl tijdens het inlopen de wind erg lastig was en er zelfs voor zorgde dat mijn ene voet tegen mijn andere enkel schopte, viel het eerste stuk door Egmond mee totdat we na ca. 2,5 km flinke windvlagen moesten trotseren waardoor het soms leek of we stil stonden. Daarna het strand op waar we de wind schuin achter hadden. In een lekker tempo van 5:30 minuten per kilometer ging het richting Castricum. Door de harde wind was het beloopbare stuk strand niet breed. Links lag mul zand en rechts grote klodders schuim en nattigheid. Door het tempo dat we liepen hoefden we echter nauwelijks in te halen al waren er regelmatig langzame lopers uit het championvak of businessvak die moesten worden ontweken. Voor en achter ons zagen we een lang gekleurd lint van lopers.
Bij Castricum gingen we de duinen in. De strandopgang was mul maar met korte snelle passen ging het best goed. Gelijk daarna een waterpost waar veel lopers gingen wandelen of zelfs stil stonden. Daar raakte ik Jan kwijt en besloot ik mijn eigen tempo te gaan lopen. het eerste stuk door de duinen was smal en heuvelachtig, inhalen was moeilijk en het was constant zoeken naar gaatjes in de lopersfile. Dat is het nadeel van een langzaam startvak en een langzame start. Op 10,5 km, halfweg, kwam ik door in 56:38 en ik kon de kilometertijden omlaag brengen naar 5 minuten per kilometer. De weg werd weer iets breder maar inhalen bleef lastig en de snelheid schommelde nogal. In de duinen was de invloed van de wind heel klein en ik kreeg het warm. De vuurwerkbril besloeg ondanks dat ik het niet zo heel warm had en ik besloot die maar af te zetten. Bij de waterpost op 17 km was de chaos nog groter en botste ik vrij hard tegen iemand die het nodig vond om wandelend het parcours over te steken om een beker AA drink te pakken. Sukkel!
Het kilometerbord van 18 km kwam eerder dan verwacht. Terwijl de eerdere aangegeven kilometers klopten met de Garmin leek km 18 zeker 200 meter te kort.
Het laatste stuk naar Egmond over de Bloedweg zou volgens de beschrijving steil zijn en met een westenwind zou het slachtoffers eisen maar ik vond dit stuk erg meevallen. Het was minder steil dan verwacht en door de grote groep lopers voor me viel de wind ook wel mee. Het laatste stuk nog even aanzetten, het heuveltje bij de vuurtoren op en door naar de finish waar ik na 1:51:04 en 20,96 km de Garmin stop zette (officieel 1:51:02). Even op Jan gewacht die een zwaar laatste deel gelopen had en aangesloten in de file om de medaille op te halen. Toen mijn jasje weer aan gedaan om warm te blijven want op de boulevard zorgde de wind dat het hard af koelde.
In een portiekje, uit de wind, Angela gebeld maar die nam niet op. Net toen ik een 2e keer wilde bellen kwamen ze langs lopen. Omdat het al laat was besloten we naar de sporthal te lopen om de spullen op te halen en om te kleden, dan een frietje en aangesloten in de file voor de pendelbussen naar Heiloo.
Nadat we in Heiloo kwamen de auto ingestapt en van Heiloo tot Wormer in een lange file auto's met hardlopers gestaan. Vanaf Wormer konden we eindelijk doorrijden en waren we om 18:30 thuis.
Een leuke dag, een goed georganiseerde loop maar veel te druk voor het parcours waardoor je wel een (te) snelle tijd moet opgeven bij inschrijven om een leuke eindtijd neer te zetten.
Enne, had ik al iets over de files gemeld?
Onderweg leek het allemaal wel mee te vallen met het weer. Het waaide wel stevig maar niet schrikbarend. In Heiloo passeerden we het station en zagen een flinke rij voor de pendelbussen maar bij het zwembad zaten we binnen 10 minuten in de bus en al snel waren we in een erg winderig Egmond. Daar zagen we al snel een mededeling dat de start een half uur vertraagd was dus we hadden alle tijd. Toch omgekleed en de spullen ingeleverd maar ik had mijn camelbag meegenomen, zonder water, voor mijn telefoon en mijn jasje zodat ik die na de finish weer aan kon trekken want het was een kilometer lopen naar de sporthal.Daarna naar de start gewandeld en hoe dichter we bij het strand kwamen hoe harder de wind tekeer ging. De vuurwerkbril werkte goed tegen het zand en nu snapten we de weerswaarschuwing die het KNMI afgegeven had. Na wat fotomomentjes op het strand gingen Angela en Marieke een lunchgelegenheid opzoeken en Jan en ik dribbelden naar de start. Nadat we eerst in het paarse vak belanden, stonden we slechts korte tijd in het bruine vak (1:55 eindtijd) toen de hekken opengingen en we naar de start konden lopen. Al snel drukten we op de startknop van de Garmin en waren we onderweg.
Terwijl tijdens het inlopen de wind erg lastig was en er zelfs voor zorgde dat mijn ene voet tegen mijn andere enkel schopte, viel het eerste stuk door Egmond mee totdat we na ca. 2,5 km flinke windvlagen moesten trotseren waardoor het soms leek of we stil stonden. Daarna het strand op waar we de wind schuin achter hadden. In een lekker tempo van 5:30 minuten per kilometer ging het richting Castricum. Door de harde wind was het beloopbare stuk strand niet breed. Links lag mul zand en rechts grote klodders schuim en nattigheid. Door het tempo dat we liepen hoefden we echter nauwelijks in te halen al waren er regelmatig langzame lopers uit het championvak of businessvak die moesten worden ontweken. Voor en achter ons zagen we een lang gekleurd lint van lopers.
Bij Castricum gingen we de duinen in. De strandopgang was mul maar met korte snelle passen ging het best goed. Gelijk daarna een waterpost waar veel lopers gingen wandelen of zelfs stil stonden. Daar raakte ik Jan kwijt en besloot ik mijn eigen tempo te gaan lopen. het eerste stuk door de duinen was smal en heuvelachtig, inhalen was moeilijk en het was constant zoeken naar gaatjes in de lopersfile. Dat is het nadeel van een langzaam startvak en een langzame start. Op 10,5 km, halfweg, kwam ik door in 56:38 en ik kon de kilometertijden omlaag brengen naar 5 minuten per kilometer. De weg werd weer iets breder maar inhalen bleef lastig en de snelheid schommelde nogal. In de duinen was de invloed van de wind heel klein en ik kreeg het warm. De vuurwerkbril besloeg ondanks dat ik het niet zo heel warm had en ik besloot die maar af te zetten. Bij de waterpost op 17 km was de chaos nog groter en botste ik vrij hard tegen iemand die het nodig vond om wandelend het parcours over te steken om een beker AA drink te pakken. Sukkel!Het kilometerbord van 18 km kwam eerder dan verwacht. Terwijl de eerdere aangegeven kilometers klopten met de Garmin leek km 18 zeker 200 meter te kort.
In een portiekje, uit de wind, Angela gebeld maar die nam niet op. Net toen ik een 2e keer wilde bellen kwamen ze langs lopen. Omdat het al laat was besloten we naar de sporthal te lopen om de spullen op te halen en om te kleden, dan een frietje en aangesloten in de file voor de pendelbussen naar Heiloo.
Nadat we in Heiloo kwamen de auto ingestapt en van Heiloo tot Wormer in een lange file auto's met hardlopers gestaan. Vanaf Wormer konden we eindelijk doorrijden en waren we om 18:30 thuis.
Een leuke dag, een goed georganiseerde loop maar veel te druk voor het parcours waardoor je wel een (te) snelle tijd moet opgeven bij inschrijven om een leuke eindtijd neer te zetten.
Enne, had ik al iets over de files gemeld?
Reacties
Een reactie posten