Het jaarlijkse feestje in de Bommelerwaard

Zondag 10 februari, de 4e editie van de Two Rivers Marathon. De derde keer dat ik mee zou lopen en de 2e keer als pacer. Ditmaal samen met Brett, een doorgewinterde Comrades loper. Dit jaar wordt zijn 25e keer.
's Ochtends Astrid opgepikt en naar Zaltbommel gereden. Mede marathontrainers Arno en Vera waren zaterdag al gegaan. Gedurende de rit werd het langzaam droog. Volgens buienradar zou het tussen 11:00 en 15:00 droog zijn. Precies lang genoeg om volgens het schema van 4 uur weer bij de finish te zijn.
In Zaltbommel het startnummer opgehaald en me gemeld in de vrijwilligersruimte. Al snel bekenden tegen het lijf gelopen en met 4 andere Comrades 2018 lopers op de foto.

Na een korte briefing mezelf omgekleed, het ballonnetje vastgemaakt en de tas afgegeven in de kerk. Daarna naar de start en Astrid weer opgezocht. Net voor 11 uur het Shozolosa en dan het startschot door Ian. De traditie werd in stand gehouden door weer een Zuid-Afrikaan het startschot te laten geven.






Met 750 lopers was het dit jaar weer drukker dan eerdere jaren maar al snel met Brett een comfortabel tempo opgepakt van 5:35 per kilometer. Met de harde wind was het lastig om precies op schema te lopen maar wetende dat we de laatste 10 kilometer wind tegen zouden hebben was een beetje marge op het 4 uur schema geen overbodige luxe.
In de groep liepen Astrid en Arno ook lekker mee en er werd door veel lopers gebabbeld over de Two Oceans en Comrades marathon. Opvallend (of juist niet gezien het ontstaan van de Two Rivers Marathon) hoeveel lopers er naar Zuid-Afrika af zouden reizen.

Bij de verzorgingsposten hielden we steeds iets in om de groep weer bij elkaar te krijgen want sommige lopers wandelen liever tijdens het drinken. Zeker met de wind achter langs de Maas liep het lekker en gemakkelijk en de groep bleef tussen de 30 en 40 lopers groot.
Bij het halve marathonpunt kwamen we door in 1:57 (bruto) met voldoende marge voor het laatste stuk. Misschien waren we zelfs iets te snel.
Uiteindelijk kwamen we bij de Waal en kregen we de wind tegen. Hier de groep gemeld dat we iets langzamer gingen lopen door de wind. Een aantal lopers, onder wie Astrid, bleven het oorspronkelijke tempo lopen maar al na een paar kilometer viel die hele groep uit elkaar en moest iedereen zelf tegen de wind opboksen. Arno ging naast me op kop lopen, Brett liep iets verder naar achteren als een soort bezemwagen om lopers die het moeilijk hadden mee te sleuren. Ondanks de Blaauwbekmarathon van vorige week nog in de benen liep ik nog lekker.

Achter Arno en mij bleven 10 tot 15 lopers lekker schuilen en we liepen met een tempo van 5:45 - 5:50 terug naar Zaltbommel. Enkele lopers hadden het hoorbaar zwaar maar we bleven ze aanmoedigen. Kort voor Zaltbommel pikten we nog een aantal lopers op die eerder van ons weggelopen waren en probeerden aan te haken om zo te schuilen voor de wind. Het laatste stukje in Zalbommel nog bij een paar zeer vermoeide lopers gebleven en na 3:58:12 over de finish (netto 3:57:40).  Astrid was bijna 2 minuten eerder gefinisht in een PR.

Daarna het pacer hesje ingeleverd, de tas opgehaald en naar de douches. Inmiddels was het hard gaan regenen en het zou niet meer droog worden die zondag.
In de kerk nog wat gegeten van de braai, een Finishers biertje gedronken en afscheid genomen van Zaltbommel.
Tot volgend jaar. Ik heb al een paar clubgenoten die dan ook een sub4 willen lopen. Misschien moet ik van dat pacen mijn beroep maken:-).


Foto's van diverse fotografen langs de route.