Liesbreuk

Het is al weer enkele dagen geleden maar de ironie ontgaat me niet: donderdag ging ik lopend het ziekenhuis in om er vrijdag in een rolstoel weer uit te gaan.
De operatie viel mee. Volgens mij was ik vrij snel onder narcose en na anderhalf uur ontwaakte ik van een succesvol uitgevoerde operatie aan mijn liesbreuk.
Helaas werd ik steeds weer duizelig als ik ging zitten of staan en na een mislukte poging om naar huis te gaan werd besloten dat ik toch maar een nachtje moest blijven.
Vrijdagochtend uiteindelijk naar huis en sindsdien gaat het langzaam beter. Zondagavond nog een kleine wandeling gemaakt van 1,5 kilometer op een bejaardentempo.
Slapen gaat helaas nogal slecht omdat ik alleen maar op mijn rug kan liggen, niet mijn favoriete slaaphouding, en omdat mijn buik nog opgezet is door het gas dat tijdens de operatie gebruikt is rommelt het nogal in de buikstreek.
Nu zit ik thuis met de computer op schoot te werken met regelmatig een pauze om even op en neer te lopen om te voorkomen dat alles stijf wordt.
Het is behelpen......

Reacties

Populaire posts van deze blog

Two Oceans Marathon

Zestig van Texel

Coronatijd