Henri loopt

Voor de 5e keer stond ik aan de start van de Montferlandrun. Na de 1:05:03 van vorig jaar voelde ik me nu sterk genoeg om onder de 1:03 te lopen. Dit keer stond ik vrij ver vooraan en kon ik vanaf het begin goed doorlopen. De eerste 5 km ging in 20:47, dus 4:09 gemiddeld per km. Peeskesbult ging natuurlijk iets langzamer maar km 6 ging toch in 4:23. De afdaling ging lekker hard in 4:01 en het modderige oude Eltenseweg in 4:00. Dan weer klimmen en een verval in km tijd naar 4:29  maar eenmaal bovenop de heuvel van de Beekseweg ging ik weer sneller en de 10 km doorkomst ging in 42:04. Bijna 2 minuten sneller dan vorig jaar. Dan de Drieheuvelenweg op waar de 13e km moeizaam ging. Terugkijkend zelfs 5 seconden langzamer dan vorig jaar. Daarna kon ik toch weer naar de 4 minuten per km en kwam ik over de finish in 1:02:57. Een gehoopte maar zeker niet vanzelfsprekende tijd. Ik ben er heel tevreden mee. En hierdoor ben ik er van overtuigd dat 15 km ook binnen het uur kan. Op een vlak pa

Het was even stil op deze blog dus daarom maar een overzicht van de maand oktober. Allereerst besloot ik om mee te doen aan de "everyday running challenge" van Runnersworld. Dus vanaf 1 oktober elke dag minstens een mijl hardlopen. Voor mij betekent dat 4 trainingen per week en de resterende 3 dagen een kort rondje van 3 km door de wijk. Het eerste evenement in oktober waren de clubkampioenschappen. Helaas was het die dag erg slecht weer: koud en regen. Bij het verspringen niet ideaal bij de afzet omdat ik geen spikes heb. De afstand met 3,94 minder ver dan vorig jaar. Vervolgens de 100 meter. Bij de start gleed ik uit en de tijd was 14:35 seconden. Een halve seconde boven mijn PR. Kogelstoten en speerwerpen waren ook minder dan vorig jaar (6,85 meter en 17,72 meter). De 1500 meter als afsluiting ging 1 seconde sneller dan vorig jaar: 5:30:25. Al met al toch genoeg voor een 3e plaats bij de recreanten. Een week later stond de marathon van Amsterdam op het program

En weer stond ik aan de start van de halve van Hoogland. Dit keer zag ik het als een prima training voor de marathon van Amsterdam en wilde ik km-tijden van tussen de 4:40 en 4:45 lopen om zo het tempo voor Amsterdam te oefenen. Na de start inderdaad op het juiste tempo weg gegaan maar op het Winkelpad kwam ik achter een groepje te lopen waar ik niet langs kon en zakte het tempo. Op de Hamseweg weer iets versneld en het goede tempo opgepikt. Op het moment dat we Hoogland West in liepen kregen we de wind tegen en ik zette even aan om in een groepje te kunnen lopen. Deze groep liep wel iets te hard maar ik verkoos dit boven alleen lopen. De groep was vrij groot, zo'n 10 man/vrouw, en bleef lang bij elkaar. Na zo'n 13 kilometer haalde iemand de groep in en ongemerkt ging het tempo, dat voor mij eigenlijk toch al iets te hoog lag, nog verder omhoog. Ik besloot af te haken en weer mijn beoogde tempo te lopen. Dat ging goed tot ca. 18 km. Daar begonnen mijn krachten af te nemen e

2 weken na de marathon van Reykjavik was de Wisenttrail. Ik had me ingeschreven voor de 34 km omdat dit een mooie rustige lange duurloop zou zijn in de aanloop naar Amsterdam. Het weekend er voor had ik griep gehad en het leek er op dat ik daar van hersteld was. Dus zondagochtend met Jan en Bauke naar Ugchelen waar we dik op tijd aan kwamen. Jan en Bauke liepen de 18 km en ik vertrok 3 kwartier eerder voor de 34. Bij de start kwam ik Bart tegen en samen liepen we de eerste kilometers. De route was prachtig en al kletsend kwamen we bij de verzorgingspost op 10 km. Ik had inmiddels al besloten om wat rustiger te lopen omdat het toch niet helemaal lekker ging. Na de verzorgingspost kwamen er wat heuveltjes en single tracks en ik lette niet goed op waardoor ik 2 keer viel. De eerste keer mijn rechter knie beschadigd en de 2e keer mijn linker knie. Over het beschadigde ego zullen we het maar niet hebben. Na 18 km kwamen we bij de start/finish maar 5 meter voor de finish bogen we af naar

Na bijna 2 weken rondtrekken door IJsland kwamen we op donderdag aan in Reykjavik. Na inchecken in het guesthouse gingen Angela en ik hardlopend naar de expo om mijn startnummer op te halen. Carboloader en gel had ik uit Nederland meegebracht dus ik was er helemaal klaar voor. Ik twijfelde of ik er een snelle of een relaxte marathon van zou maken. Ik had na Düsseldorf slecht 3 duurlopen tussen 25 en 28 km gemaakt en 1 van 32 km dus mijn voorbereiding was niet helemaal top en in IJsland had ik slechts 2 korte loopjes gedaan. Vlak voor de start Toen op vrijdag windkracht 5 opstak was ik er wel uit maar toen de wind ging liggen en het zaterdagochtend topweer was heb ik die beslissing al snel bijgesteld. Dus om half negen stond ik vol goede moed en met afgeplakte tepels, omdat ik niet weer een bloedbad als in Düsseldorf mee wilde maken, aan de start. Overdenken: hoe hard ga ik? De halve en de hele marathon starten gelijktijdig dus zo'n 4000 lopers gingen om 8:40 van start.

Het is even stil geweest op de blog maar hier dan eindelijk een nieuw bericht. Na de liesbreukoperatie heb ik 4 weken rust gehouden en ben daarna langzaam weer op gaan bouwen. Doordat ik een startbewijs kreeg van een loopmaatje die verhinderd was kon ik mee doen aan de halve marathon in Amersfoort. Terwijl de mussen van het dak vielen van de warmte heb ik een rustige duurloop gedaan. De eindtijd was niet belangrijk dus heb ik onderweg nog 2 keer staan kletsen. Dat is zelfs op de foto vastgelegd. Verder heb ik 2 trainingslopen van de Wisenttrail meegedaan, me niet geforceerd en in juli liep ik weer lekker mee in mijn trainingsgroep. In die maand ook weer wat langere duurlopen gemaakt, deels alleen maar ook met een paar maatjes van de snelle marathongroep. En ik juli 2 keer de MTB gebruikt voor een flinke fietstocht van 50 en 120 km. Ben ik nu klaar voor de marathon van Reykjavik over 2 weken? Ik denk het wel maar ik moet daar geen PR willen lopen. Het wordt een rustige

Artikel uit het Altis magazine van juni 2017.

Het is al weer enkele dagen geleden maar de ironie ontgaat me niet: donderdag ging ik lopend het ziekenhuis in om er vrijdag in een rolstoel weer uit te gaan. De operatie viel mee. Volgens mij was ik vrij snel onder narcose en na anderhalf uur ontwaakte ik van een succesvol uitgevoerde operatie aan mijn liesbreuk. Helaas werd ik steeds weer duizelig als ik ging zitten of staan en na een mislukte poging om naar huis te gaan werd besloten dat ik toch maar een nachtje moest blijven. Vrijdagochtend uiteindelijk naar huis en sindsdien gaat het langzaam beter. Zondagavond nog een kleine wandeling gemaakt van 1,5 kilometer op een bejaardentempo. Slapen gaat helaas nogal slecht omdat ik alleen maar op mijn rug kan liggen, niet mijn favoriete slaaphouding, en omdat mijn buik nog opgezet is door het gas dat tijdens de operatie gebruikt is rommelt het nogal in de buikstreek. Nu zit ik thuis met de computer op schoot te werken met regelmatig een pauze om even op en neer te lopen om te voorkom

Ï Met een deel van de loopmaatjes was gepland om de marathon van Düsseldorf te lopen en daar een weekend te blijven. Ondanks dat ik de 2 Oceans zou lopen ging ik mee met het idee dat ik er een rustige duurloop van zou maken en, indien gewenst, zou hazen op een tijd van 4 uur. Er sloten nog 2 Altis dames aan en op zaterdag vertrokken we met 2 auto's naar Düsseldorf waar we 3 kamers in Motel One hadden geboekt. De reis verliep voorspoedig  en om 4 uur stonden we al bij de expo voor de startnummers. Daarna even de start en finish verkend zodat we zondagochtend precies wisten waar we moesten zijn, waarna we een bij een Italiaans restaurant terecht kwamen om de broodnodige pasta tot ons te nemen. Daarna rustig naar het hotel gewandeld en daar nog een drankje genomen waarna we het bed in doken want de start was al om 9 uur. De volgende ochtend een vroeg ontbijtje want het hotel had speciaal voor de marathon de ontbijttijden vervroegd. Om 8 uur vertrokken we naar de start. Een v

Overweldigend, fantastisch, een onvergetelijke ervaring, trots. Allemaal woorden die in mijn hoofd rondzwerven na een week Kaapstad en de Two Oceans Marathon. Maar we beginnen bij het begin: 9 april kwamen we aan in Kaapstad waar we verbleven in het Winchester Mansions aan de boulevard van Kaapstad. Na het inchecken wandelden we een stuk langs de zee en door het park bij het voetbalstadion waarna we een springbokje verorberden en 's avonds laat kennis maakten met de rest van de groep die later aan kwam. Maandagochtend stond er een stadsrondrit op het programma waarbij de relaxte sfeer in de stad op viel, maar ook de grote aantallen daklozen die overal onder zeiltjes en plastic afval lagen te slapen. Helaas was het weer te slecht om de Tafelberg op te gaan en werd besloten dit uit te stellen tot een beter moment. Toen wisten we nog niet dat we de rest van de week steeds iets anders op het programma hadden als er geen wolkendeken over de Tafelberg hing of dat de Tafelberg geheel

De training voor de 2 Oceans Marathon zit er op. Sinds december heb ik 930 kilometer hard gelopen waaronder de 2 Rivers Marathon, de Asselronde, de 3e kerstdagloop in Arnhem en de Montferlandrun. En de resultaten waren prima: 3 PR's en een hele soepele marathon in 3:56. De trainingen zelf gingen ook prima. Het leuke is dat ik als assistent trainer de snelle marathongroep op zondag mocht leiden, een groep van mannen met een streeftijd onder de 3:30 op de marathon. De meesten gaan naar Rotterdam maar er heeft ook al iemand in Nicosia de marathon gelopen en er gaat nog iemand mee naar Dusseldorf. Met gemiddeld 5:20 minuten per kilometer in de duurlopen had ik op een enkele keer na altijd in hartslagzone D1 gelopen. En om mijn vetverbranding te trainen heb ik dit jaar alleen maar water gedronken tijdens de lange duurlopen. Waar ik vorig jaar nog regelmatig een gelletje pakte heb ik dat dit jaar niet gedaan. Ik kan wel zeggen dat het een prima trainingsperiode is geweest. Nu nog 2

Onderdeel van het 2 Oceans pakket bij Hardlopen in Zuid Afrika  was een gratis deelname aan de 2 Rivers marathon in Zaltbommel. Vorig jaar als trainingsmarathon voor het eerst georganiseerd door Ed en Marco en dit jaar stond hij weer op het programma. Met slechts 200 deelnemers verdeeld over de marathon, duo marathon en run-bike-run kun je dit met recht een kleinschalig evenement noemen. Niettemin was alles prima georganiseerd met, zo leek het, bijna net zoveel vrijwilligers als deelnemers. Het weer leek zaterdagavond nog roet in het eten te gooien want er lag een flink pak sneeuw in Amersfoort maar 's ochtends waren de wegen mooi schoon en kwam ik zonder problemen al vroeg in Zaltbommel aan en tijdens de marathon heb ik slechts in de uiterwaarden en weilanden wat restjes sneeuw gezien. Na het ophalen van het startnummer een kop koffie gedronken en omgekleed. Na een halfslachtige poging tot warmlopen stond ik net voor 11 uur aan de start getooid met handschoenen en buff want het