Tegenvaller

Zo juichend als het vorige bericht was vroeg gewoon om een tegenslag. En die kwam er. 2 weken geleden wakker geworden met een lichte rugpijn. Niet onderin de rug of juist bij de schouders maar links in het midden. Het werd langzaam erger maar zondags nog 15 km gelopen met de LSD training. Daarbij ook mijn camelbak uitgeprobeerd maar nog niet helemaal enthousiast. Het is nogal zweterig op de rug en je kunt niet echt doordrinken. Kleine slokjes gaat goed en je kunt niet even wat water over je hoofd gooien. Maar voor de langere duurlopen, b.v. voor de marathon, is het toch wel handig omdat er wat extra spulletjes mee kunnen.

Anyways, de rugpijn. Op maandag trok de pijn via de zij naar de borst. Dinsdag naar de huisarts en die vermoede gordelroos, wat op mijn leeftijd heel vreemd zou zijn, of overbelaste tussenribspieren. Met paracetamol de pijn onderdrukken en even aanzien.

's Nachts niet geslapen van de pijn en ook woensdag geen verandering. De pijn werd 's nachts erger en op donderdag weer naar de huisarts gegaan. Die kwam er niet meer uit en na overleg met de spoedeisende hulp ben ik doorgestuurd naar het ziekenhuis. Daar werd bloed afgenomen voor testen, mocht ik in een potje plassen en toen afwachten in de wachtkamer. Na een dik uur mocht ik naar de onderzoekskamer en na een half uur kwam de eerste arts voor de eerste onderzoeken. Een uur later kwam de 2e arts en vertelde dat de bloedonderzoeken een aantal oorzaken uitsloten: geen infecties, geen alvleesklierprobleem, geen nierstenen, etc. Na nog meer onderzoekjes was de conclusie dat het de tussenribspieren of de middenrifspieren waren die door overbelasting protesteerden. Met een recept voor sterkere pijnstillers op zak mocht ik naar huis.

De pijnstillers verminderen de pijn gelukkig maar ik slaap nog steeds niet goed. Door het stil liggen wordt alles stijf en krijg ik meer pijn. 's Ochtends duurt het enkele uren voordat het wat soepeler wordt en de pijn verminderd al heb ik het idee dat het langzaam beter gaat.

Afgelopen zondag heb ik dus niet mee kunnen lopen met de halve marathon van Amersfoort en heeft een zwager van Luc mijn startnummer gebruikt. Nu staat er een 1:31 op mijn naam. Dat betekent helaas dat ik een keer onder die tijd moet omdat er anders een PR op mijn naam staat die ik niet gelopen heb.

Omdat ik toch niet mee liep heb ik foto's gemaakt van de halve marathon in een poging zoveel mogelijk Altis lopers op de foto te zetten. Ik heb er zeker een aantal gemist maar krijg positieve reacties op de foto's die ik op facebook heb gezet.

Nu nog enkele weken rust en dan kan ik weer trainen naar de marathon van Amsterdam.